Kwiecień jest Światowym Miesiącem Świadomości Autyzmu. Z tej okazji przygotowaliśmy dla Was kilka informacji, które często stanowią zagadkę dla rodziców i opiekunów. Zaburzenia ze spektrum autyzmu są niejednorodne, często trudno je zaobserwować i zdiagnozować. Wokół spektrum autyzmu pojawia się również wiele mitów, które zniekształcają obraz osób z ASD.
Czy osoby w spektrum autyzmu lubią samotność?
Słowo autyzm pochodzi od greckiego słowa autos i oznacza “sam” Z tym faktem wiąże się pewien stereotyp, który określa osoby w spektrum autyzmu jako zamknięte w sobie i odizolowane. Jednak bardzo często dzieci i dorośli z ASD wręcz pragną towarzystwa innych, nie posiadają jednak umiejętności nawiązywania i utrzymywania relacji. Z tego powodu mogą być odbierane przez otoczenie jako zamknięte w sobie, agresywne lub opryskliwe.
Dlaczego spektrum autyzmu diagnozuje się częściej u chłopców?
Statystycznie na czterech diagnozowanych chłopców przypada jedna dziewczynka. Dlaczego tak się dzieje? Początkowo sądzono, że spektrum autyzmu dotyczy głównie płci męskiej.
Okazało się jednak, że diagnozowanie dziewczynek jest trudniejsze – ich zachowania nie są takie “czytelne”, często potrafią się maskować i zachowują się w sposób życzeniowy – czyli spełniają oczekiwania diagnosty. Dziewczynki mają też inny wachlarz zachowań, ich trudności widoczne są później, a stanowczość i specyficzne zainteresowania raczej kojarzy się z “trudnym” charakterem dziecka. Dzięki propagowaniu wiedzy na temat spektrum autyzmu i stosowaniu profesjonalnych narzędzi, jak np. ADOS-2, diagnozowanie dziewczynek z ASD jest coraz bardziej powszechne.
W jaki sposób diagnozowany jest autyzm?
W jaki sposób diagnozujemy autyzm? Obecnie nie istnieje jedna, sprecyzowana i identyczna dla wszystkich ścieżka diagnozy. Rodzice często konsultują się z różnymi specjalistami otrzymują zalecenia do wykonania dodatkowych badań np. zaburzeń integracji sensorycznej, ilorazu inteligencji, konsultacji z oligofrenopedagogiem, pediatrą lub np. neurologopedą.
Bardzo istotnym elementem w procesie obserwacji dziecka jest badanie wykonanie przez zespół orzekający – zespół specjalistów różnych dziedzin, którzy posiadają doświadczenie w diagnozie i terapii dzieci z ASD.
Złotym standardem diagnozy na całym świecie jest ADOS-2 – protokół badania, w którym dziecko jest obserwowane poprzez udział w różnych zadaniach i zabawach. To narzędzie często polecane jest przez lekarzy psychiatrów, jako wiarygodny i rzetelny sposób oceny zachowań dziecka.
Pamiętajcie też o naszych poradnikach, które możecie pobrać bezpłatnie z menu na naszej stronie:
Psycholog dziecięcy, oligofrenopedagog, trener technik pamięciowych i szybkiego czytania. Od 2008 roku związana ze szkolnictwem wyższym, jako konsultant, nauczyciel akademicki i trener. Zajmuje się prowadzeniem i koordynacją całej działalności Lucky Mind, natomiast w pracy dydaktycznej koncentruje się na zajęciach dedykowanych dzieciom.
Słowo autyzm pochodzi od greckiego słowa autos i oznacza “sam” Z tym faktem wiąże się pewien stereotyp, który określa osoby w spektrum autyzmu jako zamknięte w sobie i odizolowane. Jednak bardzo często dzieci i dorośli z ASD wręcz pragną towarzystwa innych, nie posiadają jednak umiejętności nawiązywania i utrzymywania relacji. Z tego powodu mogą być odbierane przez otoczenie jako zamknięte w sobie, agresywne lub opryskliwe.
Początkowo sądzono, że spektrum autyzmu dotyczy głównie płci męskiej.
W jaki sposób diagnozujemy autyzm? Obecnie nie istnieje jedna, sprecyzowana i identyczna dla wszystkich ścieżka diagnozy. Rodzice często konsultują się z różnymi specjalistami otrzymują zalecenia do wykonania dodatkowych badań np. zaburzeń integracji sensorycznej, ilorazu inteligencji, konsultacji z oligofrenopedagogiem, pediatrą lub np. neurologopedą.
