Psycholog dziecięcy, oligofrenopedagog, trener technik pamięciowych i szybkiego czytania. Od 2008 roku związana ze szkolnictwem wyższym, jako konsultant, nauczyciel akademicki i trener. Zajmuje się prowadzeniem i koordynacją całej działalności Lucky Mind, natomiast w pracy dydaktycznej koncentruje się na zajęciach dedykowanych dzieciom.
Z każdego źródła bombardują mnie informacje, że dzisiejsze dziesięcio- i dwunastolatki są przeciążone informacjami, przepracowane, i zewsząd atakowane nowymi kursami, szkołami, zachęcane do podejmowania dodatkowych aktywności. Czy to są cudowne dzieci, posiadające ponadprzeciętne zdolności? Czy piętnaście, dwadzieścia lat temu dzieci nie miały tylu talentów i zainteresowań? Moim zdaniem nie ma znaczącej różnicy w umiejętnościach dzieci…
Bardzo często zastanawiam się, jaki cel przyświeca młodym ludziom, kiedy zamieszczają w swoim CV nieciekawe, smutne, a często wręcz śmieszne zdjęcie? Przeglądając profile kandydatów zamieszczone w mediach społecznościowych, widzę tą samą tendencję – czy świadomym działaniem jest wywoływanie zaskoczenia? Dwie strony medalu.. Oczywiście – zaskoczenie odbiorcę po to, aby być dobrze zapamiętanym “wyłowionym” z tłumu…
